31 Ιανουαρίου 2013

28 Ιανουαρίου 2013

Η Γεωργαντά τα λέει όλα σε 10 λεπτά...



Χρέος Ελλάδας

Τα στοιχεία αφορούν στο Χρέος της Κεντρικής Διοίκησης


 http://www.readnews.gr/dhmosio-xreos-elladas.php

25 Ιανουαρίου 2013

22 Ιανουαρίου 2013


Οραματικοί ηγέτες κόντρα στους διαχειριστές


Η συνάντηση στην έπαυλη της Φιλοθέης έγινε με αφορμή την ονομαστική εορτή του μηντιάρχη επιχειρηματία. 

Η σύνθεση της παρέας άκρως ενδιαφέρουσα και σχεδόν απογορευτική προς κοινοποίηση. Ως και εκπρόσωπος του ΔΝΤ ήταν παρών και μάλιστα με πρωταγωνιστικό ρόλο. 

Τις εντυπώσεις όμως κέρδισε η νεαρά γοητευτική σύζυγος του εορτάζοντος η οποία είχε μια εμπρηστική διάθεση εκείνο το βράδι.

 

Από την Ιόλη Πιερίδη


-Έμαθα ότι εγκαταλείπει την Αθήνα και ο αγαπημένος Λουκάς (Παπαδήμος). Θα πάει κι αυτός να διδάξει στο Χάρβαρντ....

Ακούστηκε το σχόλιο για να παρέμβει ως εξής η τολμηρή σύζυγος

.Λογικό το βρίσκω. Ο άνθρωπος τρέμει στην ιδέα μην τον κλείσουν φυλακή ο Καμμένος με τον Κασιδιάρη. Κι από ότι με πληροφόρησε η καλή μου φίλη, η Βίκυ, τα πράγματα στον Κορυδαλλό είναι στενάχωρα-παρότι ο αγαπητός Αραβαντινός φροντίζει να έχουν τις ανέσεις τους οι καλοί μας φίλοι...

-Πέστο μου κι αυτό! Πέσμου ότι μιλάς με την Βίκυ!...

.Ναι αγαπητή μου. Εγώ τις φίλες μου δεν τις εγκαταλείπω  στα δύσκολα. Άλλωστε πολύ σύντομα η Βίκυ θα είναι έξω...

Η κουβέντα σταμάτησε απότομα καθώς ένα επιφώνημα θαυμασμού ακούστηκε από τους 30 και πλέον καλεσμένους στην εμφάνισή της.  Φορούσε ένα υπέροχο φόρεμα με την υπογραφή του Karl Lagerfeld, το οποίο αναδείκνυε τα καλογυμνασμένα πόδια της. Ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ την παρατηρούσε κι εκείνος με την σειρά του αποσβολωμένος. Πρώτη φορά άλλωστε την έβλεπε από τόσο κοντά. Λίγι πιο κει, δυο φίλοι από τα παλιά, ο ένας Έλληνας του κόσμου- βρέθηκε στην Αθήνα για τις ανάγκες της τελευταίας του δουλειάς- συνομιλούσαν χαμηλόφωνα>

-Η Έλλάδα έχει ανάγκη από ένα όραμα, όπως τότε το 2004. Κάτι που θα κινητοποιήσει συναισθηματικά και τον τελευταίο Έλληνα στο πιο απόμερο χωριό. Αυτό που γίνεται με τα μνημόνια σκοτώνει την ελπίδα και την ψυχολογία. Οι Έλληνες δεν είναι μηχανάκια για να δουλέψουν σαν τους Ταιβανέζους στην γραμμή παραγωγής του iPhone. Αν νομίζουν οι δανειστές ότι με την φτωχοποίηση και τις ειδικές οικονομικές ζώνες θα έχουν πτώση του εργατικού κόστου, είναι γελασμένοι. Οι ειδικές ζώνες θα κοστίσουν τελικά πανάκριβα τόσο στους επενδυτές όσο και στη χώρα μας. Μόνο όσοι δεν γνωρίζουν την ψυχολογία του ελληνικού λαού μπορούν να μιλάνε για ειδικές οικονομικές ζώνες. Τη βλέπεις αυτή τη γυναίκα; Είναι από τα λίγα πρόσωπα στην Ελλάδα που θα μπορούσαν να εμπνεύσουν μια δημιουργική επανάσταση και ένα πραγματικά μεταρρυθμιστικό κίνημα που θα μπορούσε να αλλάξει την Ελλάδα.

.Κοίτα να δεις. Δεν είμαι σίγουρος ότι αυτός εκεί (δείχνει προς την μεριά του εκπροσώπου του ΔΝΤ) θέλει πραγματικά να αλλάξει η Ελλάδα. Νομίζω ότι αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να την χρησιμοποιούν σαν ένα  asset κινούμενης άμμου, γιατί έχουν διαπιστώσει ότι με την Ελλάδα σε διαρκή αβεβαιότητα μπορούν να κερδίζουν μυθικά ποσά.  Αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας δεν γίνεται σε καμία από τις υπόλοιπες χώρες του Μνημονίου. Η Ελλάδα αποτελεί το πιο δυνατό χαρτί αβεβαιότητας λόγω θέσης και ιστορίας του πλανήτη. Η Ελλάδα μπορεί να ανατινάξει τα Βαλκάνια, την Μεσόγειο, την Ευρώπη. Είναι μια χώρα–πυροκροτητής. Και αυτή ακριβώς η επικίνδυνη αβέβαιότητά της ανεβάζει την αξία της στο κερδοφόρο παιγνίδι του ρίσκου. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει όσο οι δανειστές διαπιστώνουν ότι η πολιτική ηγεσία της παίζει ιδανικά το ρόλο του πειθήνιου διαχειριστή της.

.Εννοείς την κυβέρνηση Σαμαρά;

-Εννοώ το σύνολο των πολιτικών ηγετών της. Πάρε παράδειγμα τον Τσίπρα. Δίνει την εντύπωση του μαθητευόμενου ο οποίος δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στον εαυτό του κάτι που εισπράτουν ενστικτωδώς και οι πολίτες. Έχει καμία σχέση ο Αλέξης με τον Ανδρέα Παπανδρέου του 1981, αν εξαιρέσεις φυσικά την ίδια ρητορική για τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια. Για τους Σαμαρά, Βενιζέλο, Κουβέλη δεν γίνεται λόγος. Ούτε οι ίδιοι δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη ότι απλά δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχουν. Σε λίγο μάλιστα θα πάψουν να είναι ορατοί. Ίσως να διδάσκουν στο Χάρβαρντ.

.Ο Κουβέλης στο Χάρβαρντ; Ενδιαφέρον!..

 Και τι βλέπεις να γίνεται;

-Ακόμη δεν έχεις πληροφορηθεί τα νέα αγαπητέ μου;

.Τι εννοείς;

-Κατ΄αρχήν η κυρία επιστρέφει δυναμικά στην πολιτική ζωή της χώρας. Η Γιάννα του 2004. Ο τελευταίος ζωντανός μύθος σε γυναικεία συσκευασία. Ναι η Γιάννα, με φόρα από την άλλη άκρη του Ατλαντικού ετοιμάζεται να σημάνει συναγερμό στους συμπολίτες της. Είναι η μοναδική γυναίκα που μπορεί να δώσει ελπίδα, να κινητοποιήσει....

.Μα τόσα έχουν ακουσθεί για κακή διαχείριση και σκάνδαλα στο 2004...

-Μα αγαπητέ μου, εδώ μιλάμε για όραμα, ιδέες, ανάταση, αναγέννηση. Στο κάτω κάτω όλοι μας και εκείνη προσωπικά βγήκαμε πιο σοφοί από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Η Γιάννα λοιπόν σηκώνει τα μανίκια και πιάνει δουλειά. Γι αυτό άλλωστε βρισκόμαστε κι εμείς σήμερα εδώ...

.Κι ο Σαμαράς; Τι θα κάνει ο Σαμαράς; Λένε ότι θα ηγηθεί της μεγάλης κεντροδεξιάς.

-Σοβαρός να είσαι. Δεν υπάρχει πλέον Σαμαράς, όπως σου είπα. Σε δύο μήνες που θα ανακοινώσει νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις θα έχει  υπογράψει και την πολιτική του καταδίκη. Μάλιστα είναι πιθανόν να βρεθεί και στη θέση του Παπακωνσταντίνου. Και οι τρεις τους.

Αυτό που σήμερα μοιάζει αδιανόητο, σε μια χώρα κινούμενης άμμου, αύριο θα είναι βεβαιότητα. Αλλά πάμε παρακάτω. Λοιπόν η πολιτική ζωή του τόπου αλλάζει. Το ΠΑΣΟΚ κα η ΝΔ είναι παρελθόν. Καλύτερα κάποιος να δηλώνει συνεργός του Πάσσαρη, παρά ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ αποτελεί δυσφήμιση για το ανθρώπινο είδος. Την ίδια κατάντια θα έχει και η ΝΔ. Πολύ σύντομα, όσο δεν φαντάζεσαι. Κάποιοι εγχώριοι νταβατζήδες φιλοτεχνούν το προφίλ του Μάκη Βορίδη αλλά ο Βορίδης δεν έχει καμία τύχη. Το τσεκούρι θα τον ακολουθεί διαρκώς. Άλλωστε έχουμε την πιο βελτιωμένη έκδοση Βορίδη, τον Κασιδιάρη. Αυτός που θα κληθεί να περιμαζέψει τα κουρέλια της κεντροδεξιάς και να βγει μπροστά είναι ο Δημήτρης ο Αβραμόπουλος. Αυτός θα είναι το αντίπαλο δέος της Γιάννας Αγγελοπούλου και μάλιστα πολύ σύντομα.  Σ΄αυτόν ποντάρουν άλλωστε και οι καραμανλικοί.

.Μου λές δηλαδή ότι η Γιάννα θα κάνει το νέο κόμμα της κεντροαριστεράς και ο Αβραμόπουλος το αντίστοιχο της κεντροδεξιάς;

-Ναι ακριβώς αυτό σου λέω. Όσο για τους πιο νέους, παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις συνετές τοποθετήσεις του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη-ήταν πολύ καλός στην ομιλία του στη Βουλή για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ-, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, , τον Θοδωρή Σκυλακάκη.

.Όλο δεξιούς μου αναφέρεις.

-Καλά, υπολόγισε και τον Στουρνάρα αν έχει την εξυπνάδα να βγει, σήμερα κιόλας, από το κάδρο. Σου τα λέω αυτά γιατί οι Έλληνες δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς όραμα. Η ιστορία το έχει δείξει άλλωστε. Η ιστορία είναι ο οδηγός μας...

http://kourdistoportocali.com/articles/17909.htm

20 Ιανουαρίου 2013

18 Ιανουαρίου 2013

17 Ιανουαρίου 2013

Geia sas Elláda!: Φωτογραφίες Καναδού αστροναύτη από το διάστημα

 Βλέποντας την Ελλάδα με άλλο μάτι και συγκεκριμένα αυτά του Καναδού αστροναύτη Chris Hadfield που ανήρτησε μία σειρά από φωτογραφίες στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter.

Με το "Geia sas Elláda!", o Chris Hadfield έστειλε τα διαστημικά χαιρετίσματά του στις 14 Ιανουαρίου και όπως υποσχέθηκε ανέβασε φωτογραφίες της Ελλάδας από ψηλά. 


Δύο φωτογραφίες από την Κρήτη, με τον Καναδό αστροναύτη να αναφέρεται στο εμφανές από το διάστημα παλάτι της Κνωσού και την ελληνική μυθολογία.

Ακολούθησαν λήψεις στις οποίες αποτυπώνεται το τμήμα από τη Σπάρτη στην Καλαμάτα και τη Ρόδο.

"Ενδιαφέρον που από το διάστημα μπορεί κανείς να δει που στεκόταν ο Κολοσσός της Ρόδου πριν από 2.300 χρόνια", αναφέρει χαρακτηριστικά.
Εντυπωσιασμένος ακόμα και από το πόσο ευδιάκριτα αποτυπώνεται η γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου, ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί στην Αθήνα, τονίζοντας πως αποτελεί λίκνο του πολιτισμού και της σκέψης.


14 Ιανουαρίου 2013

11 Ιανουαρίου 2013

Παραδίδεται η εθνική κυριαρχία στους δανειστές

Αλλάζουν με «κατεπείγοντα» νόμο οι όροι του Μνημονίου για να μην εξαιρείται κανένα περιουσιακό στοιχείο του Κράτους από την κατάσχεση εκ μέρους των δανειστών σε περίπτωση αθέτησης των πληρωμών.  

 

Στα χέρια των δανειστών παραδίδει η ελληνική κυβέρνηση την εθνική μας κυριαρχία, με όχημα τους όρους του Μνημονίου.

Ο νόμος που φέρνει για ψήφιση την Δευτέρα στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος η κυβέρνηση, αλλάζει τους όρους του Μνημονίου για να μην εξαιρείται κανένα περιουσιακό στοιχείο του Κράτους από την συντηρητική ή αναγκαστική κατάσχεση εκ μέρους των δανειστών, σε περίπτωση που η Ελλάδα αθετήσει τις πληρωμές των δανείων που λαμβάνει.

Οι πέντε Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που έχει υπογράψει ήδη η κυβέρνηση, αποτελούσαν προαπαιτούμενο για τις δόσεις που θα πάρει η χώρα μας έως το Μάρτιο .

Ωστόσο χθες, σε σύσκεψη υπό τον Αντώνη Σαμαρά στο υπουργείο Οικονομικών αποφασίστηκε να αποσύρει η κυβέρνηση τον Κυρωτικό Νόμο που είχε καταθέσει στη Βουλή τις παραμονές των Χριστουγέννων και στη θέση του οι βουλευτές να ψηφίσουν νέο «κατεπείγοντα» νόμο, που θα θεσπίζει όσα ζητούν οι δανειστές.
Ο νόμος αυτός θα εισαχθεί στη Βουλή την Παρασκευή, αμέσως μετά την ψήφιση του φορολογικού νομοσχεδίου και θα ψηφιστεί την Δευτέρα, για να μπορέσει ο Γιάννης Στουρνάρας να ενημερώσει άμεσα το Γιούρογκρουπ και το ΔΝΤ πως εκπληρώθηκαν όλα τα προαπαιτούμενα για την υπο-δόση των 9,2 δισ. του Ιανουαρίου.
Ο επαχθής όρος των δανειστών αναφέρει ξεκάθαρα πως για να πάρει η Ελλάδα θα πρέπει να μην εξαιρείται κανένα περιουσιακό στοιχείο του Κράτους από την συντηρητική ή αναγκαστική κατάσχεση εκ μέρους των δανειστών.

Τι προβλέπει η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου

Η τροποποίηση των κανόνων της δανειακής σύμβασης αναμένεται να προκαλέσει «σεισμικές δονήσεις» στο Κοινοβούλιο, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να ετοιμάζουν επίθεση προς την κυβέρνηση για την παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας.
Στην επίμαχη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου ορίζεται ότι «ούτε το δικαιούχο κράτος μέλος, ούτε η Τράπεζα της Ελλάδος, ούτε κανένα από τα αντίστοιχα περιουσιακά τους στοιχεία εξαιρούνται, λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για άλλο λόγο, της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης-συντηρητικής ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή διαδικασία σχετικά με τη σύμβαση τροποποίησης».

Ουσιαστικά ενσωματώνεται έτσι στο εθνικό δίκαιο ο όρος πως όλα τα περιουσιακά στοιχεία του Ελληνικού Κράτους και τα πάσης φύσεως ιδιοκτησιακά δικαιώματά του υπόκεινται σε κατάσχεση, αν το ζητήσουν οι δανειστές.
Στην κυβέρνηση τονίζουν πως πρόκειται για «τυπική αναφορά» η οποία εμπεριέχεται και στα προηγούμενα Μνημόνια.

Οι υπόλοιπες πράξεις
Το ίδιο νομοσχέδιο θα προβλέπει επίσης και όσα περιλαμβάνονταν στις Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που υπεγράφησαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αλλά δεν έχουν κυρωθεί ακόμα από την Βουλή.
Μεταξύ αυτών η πράξη νομοθετικού περιεχομένου του Υπουργείου Ανάπτυξης για την αναστολή πλειστηριασμών στην α’ κατοικία και την αναστολή εξώσεων σε εμπορικά καταστήματα.

Επίσης η πράξη νομοθετικού περιεχομένου που μειώνει τους μισθούς των υπαλλήλων της Βουλής και την επιχορήγηση στο Ταμείο Αρωγής των Υπαλλήλων της.
Ακόμη η πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την απελευθέρωση των μεταφορών ταξί.
Οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου με τα προαπαιτούμενα για την μείωση δαπανών και τα ειδικά μισθολόγια.

9 Ιανουαρίου 2013

Πώς κατανέμεται όλος ο πλούτος του πλανήτη μας.


Του Γιώργου Δελαστίκ


Αιώνιο το ερώτημα, με διαρκώς διαφορετικές απαντήσεις σε κάθε εποχή, ακόμη και κάθε χρόνο: Πόσοι είναι οι πλούσιοι; Πόσοι οι φτωχοί; Πόσο πλούσιοι είναι οι πλούσιοι και πόσο φτωχοί οι φτωχοί; Πάντα κινεί το ενδιαφέρον αυτό το θέμα και η έκθεση για τον Παγκόσμιο Πλούτο του 2012 της ελβετικής τράπεζας Κρφντί Σουίς μάς δίνει τις τρέχουσες απαντήσεις. 


Ας αρχίσουμε από την κορυφή της πυραμίδας. Πόσοι είναι λοιπόν αυτοί που έχουν προσωπική περιουσία πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια σε όλον τον κόσμο;

Είναι 29 εκατομμύρια άτομα, αριθμός που αντιστοιχεί στο 0,6% του ενήλικου πληθυσμού του πλανήτη. Αυτό το 0,6% λοιπόν κατέχει συνολικά περιουσία αξίας 87,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, η οποία αντιστοιχεί στο 39,3% του παγκόσμιου πλούτου! Η αντιστοίχιση των αριθμών είναι εντυπωσιακή - το 0,6% του πληθυσμού κατέχει το 39,3% του πλούτου.

Η υπόθεση γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα αν στους εκατομμυριούχους προσθέσουμε τους εύπορους και του απλώς πλούσιους, αυτούς δηλαδή που έχουν περιουσία από 100.000 μέχρι 1 εκατομμύριο δολάρια. Αυτοί είναι αρκετοί. Ανέρχονται σε 344 εκατομμύρια ανθρώπους, ποσοστό 7,5% του ενήλικου πληθυσμού της Γης.

Αυτοί οι εύποροι έχουν συνολική περιουσία 95,9 τρισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί στο 43,1% του συνολικού πλούτου του πλανήτη μας. Προσθέτοντας αυτές τις δύο κατηγορίες εύπορων και εκατομμυριούχων, παθαίνει κανείς σοκ: Το 8,1% του πληθυσμού κατέχει το... 82,4% (!) του παγκόσμιου πλούτου.

Αυτό σημαίνει ότι το υπόλοιπο 92% του πληθυσμού της Γης -δηλαδή 4,2 δισεκατομμύρια συνολικά άτομα- δεν κατέχει ούτε καν το 18% του παγκόσμιου πλούτου! Καλή έως υποφερτή στη χειρότερη περίπτωση είναι η κατάσταση ενός δισεκατομμυρίου ανθρώπων (1,035 δισ. για την ακρίβεια, αριθμός που αντιστοιχεί στο 22,5% του ενήλικου πληθυσμού) που έχουν περιουσία από 10.000 έως 100.000 δολάρια.

Αυτοί έχουν συνολική περιουσία 32,1 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, η οποία αντιστοιχεί στο 14,4% του πλούτου του πλανήτη μας. Τα τελευταία νούμερα όμως είναι ανατριχιαστικά, καθώς περνάμε πλέον στους φτωχούς, αυτούς δηλαδή που έχουν περιουσία κάτω από 10.000 δολάρια. Μιλάμε για πάνω από 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους - 3,184 δισ. όπως αναφέρει η έκθεση. Αυτοί αποτελούν το 69,3% του ενήλικου πληθυσμού του πλανήτη και η συνολική περιουσία τους ανέρχεται σε μόλις 7,3 τρισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί στο... 3,3% του παγκόσμιου πλούτου!

Είναι εφιαλτικό, στο 70% του παγκόσμιου πληθυσμού αντιστοιχεί κάτι περισσότερο από το 3% του παγκόσμιου πλούτου! Σε καμιά εποχή της ανθρωπότητας η ανισοκατανομή των εισοδημάτων δεν ήταν τόσο μεγάλη, τόσο απερίγραπτα κραυγαλέα.

Οπως ίσως θα το περίμενε κανείς, ακόμη και στους κόλπους της προνομιούχου ομάδας των 29 εκατομμυρίων εκατομμυριούχων υφίσταται εντυπωσιακή ανισομέρεια στην εθνική προέλευση αυτών των εκατομμυριούχων. Ολοι γνωρίζουν ή υποθέτουν ότι οι ΗΠΑ είναι η χώρα που γεννάει εκατομμυριούχους.

Οντως 11.023.000 εκατομμυριούχοι (το 39% του συνόλου) είναι Αμερικανοί. Δεύτερη χώρα παραγωγής εκατομμυριούχων είναι η Ιαπωνία, με 3.581.000 "μέλη" αυτού του εκλεκτού κλαμπ. Η τρίτη χώρα εκατομμυριούχων συνιστά έκπληξη. Δεν είναι η Γερμανία, όπως ίσως περίμενε κανείς.

Είναι η Γαλλία, μία χώρα της οποίας η ελίτ αποφεύγει συστηματικά να επιδεικνύει τον πλούτο της. Μία χώρα επίσης όπου υπάρχει ένα διάχυτο κλίμα κοινωνικής εχθρότητας προς τον υπερβολικό πλούτο. Και όμως στη χώρα αυτή υπάρχουν 2.284.000 εκατομμυριούχοι - πολύ περισσότεροι δηλαδή από όσους υπάρχουν στη Βρετανία και οι οποίοι ανέρχονται σε 1.582.000 "μόνο", ενώ υπερβαίνουν το 1.100.000 και οι εκατομμυριούχοι της Ιταλίας.

Απροσδόκητα χαμηλός σε σχέση με τα προαναφερθέντα νούμερα είναι ο αριθμός εκατομμυριούχων που προέρχονται από τη Γερμανία - 1.463.000, δηλαδή κάπου 800.000 Γερμανοί εκατομμυριούχοι λιγότεροι από τους εκατομμυριούχους της Γαλλίας, την οποία η Γερμανία πάνω από μισό αιώνα τώρα ενισχύει οικονομικά μέσω της ΕΟΚ και της ΕΕ!

Εντυπωσιακό, ομολογουμένως. Εννοείται, βεβαίως, ότι στον τομέα των εκατομμυριούχων δεν υπάρχει σύγκριση ανάμεσα σε πλούσιες και φτωχές χώρες. Η ζάπλουτη Ελβετία των 7,5 εκατομμυρίων κατοίκων για παράδειγμα έχει 562.000 εκατομμυριούχους, σχεδόν 4 φορές περισσότερους από τους 158.000 εκατομμυριούχους της Ινδίας, που έχει πληθυσμό 1,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους, ή τους μισούς από το 1.054.000 της Κίνας με το 1,3 δισ. κατοίκους.

Από:  ethnos.gr

8 Ιανουαρίου 2013

“‘Οποιος φοροδιαφεύγει & έχει βγάλει τα λεφτά του έξω, θα τον στέλνω φυλακή”



Συνέντευξη Γ. Παπακωνσταντίνου Υπουργού Οικονομικών στην εκπομπή της ΝΕΤ «Πρωινή Ενημέρωση» με τους δημοσιογράφους Κώστα Αρβανίτη και Μαριλένα Κατσίμη


03 | 05 | 2011
Το LEFTeria-news, βρήκε στα ψηφιακά αρχεία του Υπουργείου Οικονομικών καταχωρημένη, μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, που έδωσε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου στον Κώστα Αρβανίτη και την Μαριλένα Κατσίμη τον Μάιο του 2011.

Απο την αρχή της συνέντευξης, ο τότε Υπουργός Οικονομικών ξιφουλκεί κατά της φοροδιαφυγής.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Και θέλω άλλη μια ερώτηση να κάνω και αμέσως η Μαριλένα και τα παιδιά. Ο πρωινός μου προβληματισμός, τα μέτρα που ανακοινώσατε χτες σας καλύπτουν και ηθικά ή είναι της ανάγκης; Γιατί άμα είναι μέσα στην αντίληψή σας, έχει μια άλλη αξία από το να είναι της ανάγκης.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Επειδή βαφτίζουμε τα πάντα μέτρα σε αυτή τη χώρα, εννοείτε το πρόγραμμα κατά της φοροδιαφυγής.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ναι βεβαίως το πρόγραμμα κατά της φοροδιαφυγής.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ας ξεχάσουμε την κρίση. Είναι αδιανόητο να αποδεχόμαστε ως Έλληνες πολίτες το εξής πάρα πολύ απλό, ότι υπάρχει ένα πολύ μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, το οποίο φοροδιαφεύγει και υπάρχουν κάποιοι, οι οποίοι πληρώνουν συστηματικά τους φόρους τους.
Για να συνεχίσει λίγο παρακάτω…
“…πρέπει να χτυπήσουμε τη φοροδιαφυγή, την επώνυμη φοροδιαφυγή τη μεγάλη φοροδιαφυγή, αλλά και τη μικρή φοροδιαφυγή. Γιατί δεν είναι μονάχα ο μεγαλοεπιχειρηματίας, ο μεγαλογιατρός, ο μεγαλοδικηγόρος, ο μεγαλοκαλλιτέχνης, ο οποίος φοροδιαφεύγει συστηματικά, αυτός που έχει βγάλει τα λεφτά του έξω”.
Αλλά ο άμεμπτος Γιώργος Παπακωνσταντίνου, δεν θα ησυχάσει αν δεν βάλει στην φυλακή όσους φοροδιαφεύγουν και όσους έχουν βγάλει…τα λεφτά τους έξω!
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Τι έχετε κάνει;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Έχουμε ανοίξει λογαριασμούς, έχουμε στείλει κόσμο στη Δικαιοσύνη, έχει πάει κόσμος στη φυλακή, έχουμε απολύσει επίορκους εφοριακούς, τα έχουμε κάνει όλα αυτά. Δεν είναι αρκετά, να το δεχτώ.
Αλλά ξέρετε ότι μέχρι πρόσφατα είχαμε ένα σύστημα νομοθετικό, με το οποίο δεν μπορούσαμε να πάμε κάποιον στη φυλακή. Και όταν επιχειρήσαμε να το αλλάξουμε, σηκωθήκανε διάφοροι σύλλογοι και είπαν ότι πάνε να ποινικοποιήσουμε και να στείλουμε όλους τους μικρούς στη φυλακή, πράγμα που δεν είναι προφανώς πρόθεσή μας. Αλλά πρόθεσή μου είναι, όταν ανοίγω έναν λογαριασμό και βρίσκω πέντε εκατομμύρια ευρώ μέσα και κοιτάω τις φορολογικές του δηλώσεις την τελευταία δεκαετία και είναι 20 και 30 χιλιάρικα το χρόνο, αυτόν πρέπει να μπορώ εγώ να τον ελέγξω κι αν δεν δικαιολογούνται αυτά, να τον βάλω φυλακή.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ συνάδελφοί σας στη Βουλή …
Μ. ΚΑΤΣΙΜΗ: Τι έχει αλλάξει σ’ αυτό, μπορείτε να μας πείτε;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Συγνώμη Μαρινέλα, συγνώμη.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Άλλαξε το ότι ψηφίστηκε ένας νόμος με τον οποίον τώρα – δεν θα πάμε εδώ να κάνουμε πράγματα που δεν πρέπει να γίνονται σε μία σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα – με κανονικές διαδικασίες, με παραγγελία του Εισαγγελέα, ένας άνθρωπος πηγαίνει στη φυλακή, όταν διαπιστώνονται τέτοιου είδους μεγάλα κακουργήματα. Γιατί είναι κακούργημα και πρέπει να είναι κακούργημα.
Μ. ΚΑΤΣΙΜΗ: Δηλαδή από πότε θα το δούμε αυτό, γιατί δεν έχουμε δει ακόμα.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ισχύει τώρα.
Αν “ισχύει τώρα” Γιώργο Παπακωνσταντίνου, δεν σε βλέπουμε καλα!

Όλη η συνέντευξη του Γ.Παπακωνσταντίνου ΕΔΩ

http://greeknation.blogspot.gr/2013/01/2011.html

7 Ιανουαρίου 2013

Βαξεβάνης στους New York Times: «Δεν διαφέρουν από Αρκάν και Εσκομπάρ οι Έλληνες ολιγάρχες»


Για την ολιγαρχία της Ελλάδας, μετά το πλήθος σχετικών δημοσιευμάτων, αρθρογραφεί ο Κώστας Βαξεβάνης, μέσα από τη δική του αφήγηση για τη λίστα Λαγκάρντ και με αρκετές προτροπές προς λαό, δημοσιογράφους και πολιτικούς. Ο τίτλος του άρθρου είναι «Η σαθρή ολιγαρχία της Ελλάδας»


Στην εισαγωγή του ο δημοσιογράφος αναφέρει πως η δημοκρατία είναι σαν το ποδήλατο: αν δεν κάνεις συνέχεια πετάλι πέφτεις. «Όμως το ποδήλατο της Ελλάδας είναι σπασμένο εδώ και καιρό», παρατηρεί εκκινώντας από τη χούντα του 1974 οπότε, κατά τη γνώμη του δημιουργήθηκε ένα υβρίδιο δημοκρατίας. Με εκφράσεις κλισέ και ευφυολογήματα περιγράφει την βαθιά κρίση της Ελλάδας - «και λίγα έχουν ειπωθεί για την κρίση, αυτό το πεδίο μάχης συμφερόντων και ιδεολογιών».

Ο δημοσιογράφος και εκδότης του Hot Doc, κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην ελίτ των πλουσίων και στην επιρροή που ασκούν στην πολιτική. «Μερικές φορές αγοράζουν μια ποδοσφαιρική ομάδα προκειμένου να αποκτήσουν την λαϊκή υποστήριξη και να κάνουν τα εγκληματά τους με την υποστήριξη του λαού, όπως έκανε ο βαρόνος ναρκωτικών Pablo Escobar στην Κολομβία και ο ηγέτης των παρακρατικών στη Σερβία Arkan».

Αμέσως μετά αρχίζει το σφυροκόπημα στον Ευάγγελο Βενιζέλο και στον φορολογικό νόμο που εισήγαγε ως υπουργός Οικονομικών το 2011, για να μιλήσει στη συνέχεια στο κοινό της αμερικανικής εφημερίδας για τη λίστα Λαγκάρντ, τη δημοσίευση της από το περιοδικό του που τον οδήγησε στα δικαστήρια λέγοντας μάλιστα «κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα ελληνικά media ήταν απόντα αν και το θέμα ήταν στη κορυφή του διεθνή τύπου»,αναφέροντας μάλιστα πως η ελληνική κυβέρνηση δεν έκανε καμία δήλωση για την δημοσίευση της λίστας.

Ο Κώστας Βαξεβάνης αναφέρει μάλιστα στο άρθρο ότι φεύγοντας από το Υπουργείο Οικονομικών ο Ευάγγελος Βενιζέλος πήρε μαζί του τη λίστα, και μόνο όταν ο Γιάννης Στουρνάρας δήλωσε στους Financial Times ότι δεν παρέλαβε ποτέ τη λίστα, αποφάσισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να την παραδώσει στο γραφείο του πρωθυπουργού χωρίς να ερωτηθή ποτέ γιατί καθυστέρησε. Η περιγραφή του σταματά στην προκαταρκτική εξέταση για τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου αναφέροντας ότι οι ΄Ελληνες πρέπει να μάθουν να οδηγούν και πάλι το ποδήλατο της δημοκρατίας «απαιτώντας να σταματήσει η εξαπάτηση και η διαφθορά. Οι δημοσιογράφοι πρέπει να αντισταθούν αντισταθούν στη χειραγώγηση και να ανακαλύψουν ξανά το δημοσιογραφικό χρέος τους και η κυβέρνηση να αναβιώσει την αρχαία κληρονομιά της δημοκρατίας αντί να σκοτώνει τον αγγελιοφόρο»

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη έκδοση των New York Times, στη σελίδα Α19 υπό τον τίτλο «Η σαθρή δημοκρατία της Ελλάδας»

Πηγή: Βαξεβάνης στους New York Times: «Δεν διαφέρουν από Αρκάν και Εσκομπάρ οι Έλληνες ολιγάρχες» | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/84589#ixzz2HJiyJ5Y8

Ατάκες Παπακωνσταντίνου στην Επιτροπή Διαφάνειας


6 Ιανουαρίου 2013

Η πτώση της δυτικής ηγεμονίας.


  • Η εξάρτηση της Δύσης στις αποταμιεύσεις των αναπτυσσόμενων οικονομιών - του πάλαι ποτέ Τρίτου Κόσμου - είναι πλέον γεγονός. 
  • Τι σημαίνει για το μέλλον. 
  • Ο κίνδυνος νέου τύπου εντάσεων σε έναν διαφορετικό κόσμο.

Άρθρο του Samuel Brittan,
στους Financial Times.

Μόνο ένας ανόητος θα μπορούσε να διατυπώσει απόλυτες προβλέψεις για το μέλλον. Πόσοι άλλωστε, είχαν προβλέψει στην αρχή του 1913 τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο; Πόσο μάλλον ότι θα υπήρχαν δύο τόσο καταστροφικοί πόλεμοι που λίγο έλειψε να ... αποτελειώσουν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό; Το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να εξετάσει τις τάσεις που είναι ήδη εμφανείς και τις συνέπειές τους.

Αξίζει να ξεκινήσουμε με τον Γερμανό συγγραφέα Όσβαλντ Σπένγκλερ, ο οποίος την περίοδο 1918 – 1923 δημοσίευσε ένα βιβλίο που τότε είχε θορυβήσει: «Η Πτώση της Δύσης». Το βιβλίο δεν ήταν λάθος… απλώς πρόωρο. Οπως και άλλοι που είχαν τις ίδιες εκτιμήσεις, ο Σπένγκλερ δεν μπόρεσε να δει ότι η πτώση αυτή μπορούσε να είναι συμβατή με το υψηλό και διαρκώς αυξανόμενο βιοτικό επίπεδο στη Δύση.

Πράγματι, αυτό που πρέπει να αναλυθεί δεν είναι η επικείμενη πτώση της Δύσης, αλλά η προσωρινή της υπεροχή. Με τον παγκόσμιο πληθυσμό να πλησιάζει τα 7 δισ., οι ΗΠΑ και η δυτική Ευρώπη συνδυαστικά αντιστοιχούν σε μόλις 770 εκατ. ανθρώπους. Το κατά κεφαλήν τους ΑΕΠ – που είναι το καλύτερο κριτήριο για το βιοτικό επίπεδο – είναι τριπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου. Τέτοιες διαφορές δύσκολα μπορούν να διατηρηθούν σε έναν πλανήτη όλο και πιο παγκοσμιοποιημένο.

Το 1500, μετά τις ανακαλύψεις του Χριστόφορου Κολόμβου, Κίνα και Ινδία εκτιμάται ότι είχαν συνολικό ΑΕΠ πολύ υψηλότερο από εκείνο της δυτικής Ευρώπης, ενώ το κατά κεφαλήν τους ΑΕΠ ήταν οριακά χαμηλότερο. Ακόμη παλαιότερα, περίπου το 1000 μ.Χ., το βιοτικό επίπεδο ήταν σχεδόν ισάξιο σε όλο τον κόσμο – σε χαμηλά επίπεδα –, αν και οι εκτιμήσεις δίνουν κάποιο προβάδισμα στην Κίνα. Ήδη έχει ξεκινήσει η αναστροφή προς αυτή την προγενέστερη κατάσταση.

Οι αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες χώρες πλέον αντιστοιχούν – και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία – στο ήμισυ της παγκόσμιας παραγωγής. Οι ιστορικοί έχουν διατυπώσει πληθώρα εξηγήσεων για την προσωρινή κυριαρχία της Δύσης: η θρησκεία που δίνει μεγαλύτερη σημασία στις ενέργειες και τις πράξεις των ατόμων κατά τη διάρκεια αυτής της ζωής, το πολιτιστικό κλίμα που ευνοεί την επιστημονική σκέψη, το δικαίωμα ιδιοκτησίας που προστατεύει την εξαγορά πλούτου, τα λιγότερο απολυταρχικά καθεστώτα…

Ο κατάλογος είναι ατελείωτος ενώ αδιαμφισβήτητα όλοι αυτοί οι παράγοντες έπαιξαν κάποιο ρόλο.

Στα τέλη του 18ου αιώνα, ο Γεώργιος ο ΙΙΙ της Αγγλίας έστειλε εμπορική αντιπροσωπεία στην Κίνα. Η απάντηση του Κινέζου αυτοκράτορα ήταν αρνητική, καθώς διακήρυξε ότι η χώρα του έχει όλα όσα χρειάζεται και πως δεν έχει ανάγκη τα δυτικά μπιχλιμπίδια.

Τέτοιου τύπου συμπεριφορές όμως, δεν έχουν διάρκεια, δεδομένης και της αποδεδειγμένης διαρκούς ηγεμονίας της Δύσης. Όσα ξεκινούν από τη Δύση γίνονται παράδειγμα προς μίμηση στον υπόλοιπο κόσμο.

Στο «Global Turning Points», οι Mauro F. Guillén και Emilio Ontiveros με αποφασιστικότητα απορρίπτουν όλες τις προφητείες που φέρουν την Κίνα να κυριαρχεί το υπόλοιπο του 21ου αιώνα. Μπορεί να έχει ή να μην έχει το υψηλότερο ΑΕΠ στον κόσμο, αλλά και πάλι θα πρόκειται απλώς για ένα μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ σε έναν πολυπολικό πλανήτη.

Υπάρχουν πολλά ακόμη κέντρα όπου αναπτύσσεται οικονομική ισχύς. Εκτός από τις γνωστές BRICs – Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα- υπάρχουν τώρα και οι MINTs – Μεξικό, Ινδονησία, Νιγηρία και Τουρκία.

Η πρόδηλη υπεροχή της Κίνας είναι σε μεγάλο βαθμό πληθυσμιακό θέμα. Σε όρους βιοτικού επιπέδου η χώρα έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι στο ένα τρίτο της δυτικής Ευρώπης και στο ένα τέταρτο των ΗΠΑ. Όπως αναφέρουν και οι Guillén και Ontiveros, είναι πολύ πιθανό κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα, η Ινδία να είναι η μεγαλύτερη χώρα σε πληθυσμιακούς όρους, η Κίνα από πλευράς συνολικού ΑΕΠ και οι ΗΠΑ από πλευράς κατά κεφαλήν εισοδήματος. Χρειάζεται πολύς χρόνος για να καλυφθεί το χαμένο έδαφος.

Αυτό που προκαλεί μεγαλύτερη εντύπωση δεν είναι τόσο ότι καλύπτεται το χαμένο έδαφος, όσο η κατεύθυνση που ακολουθούν οι ροές κεφαλαίων. Κατά το μεγαλύτερο μέρος του προηγούμενο αιώνα η βασική ανησυχία ήταν πως θα συγκεντρωθούν κεφάλαια και δυτική στήριξη για αυτό που τότε όλοι αποκαλούσαν «Τρίτο Κόσμο».

Ουδείς είχε προβλέψει ότι το πρόβλημα θα αντιστραφεί και πως οι αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες οικονομίες θα έχουν πλεονασματικές αποταμιεύσεις στις οποίες στηρίζεται τώρα ο παλαιότερος βιομηχανικός κόσμος για να χρηματοδοτήσει ελλείμματα στους προϋπολογισμούς και τα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών.

Αυτή η δυτική εξάρτηση από τον υπόλοιπο κόσμο θα μειωθεί - αν και δεν θα εκμηδενιστεί - εάν οι κυβερνήσεις της Δύσης δουν διαφορετικά το θέμα του απευθείας δανεισμού τους από τις κεντρικές τους τράπεζες.

Πολλοί σχολιαστές θεωρούν ότι η ανατροπή και η εκροή κεφαλαίων από τις αναπτυσσόμενες χώρες είναι αφύσικη – ουσιαστικά εννοούν ανήθικη. Είναι σαφές ότι υπάρχουν συγκεκριμένα επιχειρήματα όπως η κρατική διαχείριση της κινεζικής οικονομίας και τα μεγάλα πλεονάσματα των παραγωγών πετρελαίου. Οι παράγοντες αυτοί όμως, δεν εκτιμάται ότι θα ανατραπούν σύντομα και καλό θα ήταν να μάθουμε να ζούμε με τη νέα κατεύθυνση στη ροή των κεφαλαίων.

Το ενδιαφέρον ερώτημα είναι τι θα επιλέξουν να πράξουν οι αναπτυσσόμενες χώρες με τα πλεονάσματα που συγκεντρώνουν. Υπάρχουν ήδη αρκετές ενδείξεις ότι προβληματίζονται από όλες αυτές τις τοποθετήσεις σε δολάρια και άλλα δυτικά νομίσματα που έχουν χαμηλές, αν όχι αρνητικές, πραγματικές αποδόσεις.

Το επόμενο στάδιο είναι επενδύσεις χαρτοφυλακίου, αλλά και άμεσες επενδύσεις, σε περιοχές όπως η Αφρική, αλλά επίσης οι ΗΠΑ και η Ευρώπη. Προς το παρόν, μπορούν να είναι σίγουρες ότι θα τις καλωσορίσουν. Τι θα γίνει όμως, όταν το μερίδιό τους αυξηθεί σημαντικά;

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα υπάρξουν εντάσεις. Άπειρες λέξεις έχουν γραφτεί για την πτώση της πραγματικής ισχύος των δυτικών κυβερνήσεων. Ακόμη περισσότερες θα πρέπει να γραφτούν καθώς πλέον είναι υπεύθυνες για ακόμη μικρότερο μέρος των δικών τους οικονομιών. Εκείνος που θα πληγεί περισσότερο πιθανότατα δεν θα είναι ο απλός πολίτης, αλλά η μέχρι τώρα κυβερνητική και επιχειρηματική τάξη.
ΠΗΓΗ: FT.com

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:
  http://greece-salonika.blogspot.com/2013/01/blog-post_1284.html#ixzz2HDmHXAj2